czwartek, 3 marca 2011

Astma...śmierć w męczarniach, czy mistrzostwo świata w biegach narciarskich?

Od dziecka mam astmę. Astmę wysiłkową. Jestem tym szczęściarzem, który mając tę potworną chorobę uprawia sport...kolarstwo. W tej chwili jest to czysta amatorszczyzna, ale swojego czasu było to uważam, na moją miarę dosyć mocne kolarstwo górskie.
Wracając do tematu astmy i innych "chorób" wśród zawodników. Z taką dolegliwością zmuszającą do brania leków, które o 20% zwiększają wydolność człowieka, moim skromnym zdaniem, uprawianie sportów wydolnościowych  na poziomie mistrzowskim jest niemożliwe.
Nasuwa się od razu pytanie, dlaczego? Wydaje się, że osoba która takie leki dostaje jest ciężko chora, mająca problemy w życiu codziennym na poziomie 1 piętra w budynku, a nie pierwszego miejsca na torze, pływalni czy maratonie.
Czy ideałem kandydata na sportowca, jest nastolatek lub nastolatka, po zaawansowanej chemii, leczona na raka szpiku, jąder, wątroby, żołądka? A może pierwsze pytanie do mamy kandydata brzmi, czy dziecko może wejść na pierwsze piętro? Jak usłyszy, "nie dusi się w połowie drogi"...no to mamy idealnego kandydata na mistrza olimpijskiego w biegach narciarskich... A może ma białaczkę? Wie pani sterydziki, Epo, coś w ten deseń....?? Z obserwacji wniosek nasuwa się jeden, do sportu idzie najbardziej chorowita część naszej młodzieży, astma, białaczka, kto wie jakie jeszcze choroby można by wpisać na tą listę. Ale czy to prawda, czy do sportu garnie się kwiat młodzieży, zdrowy jurny i wytrzymały, a dopiero po pierwszych sukcesach, lekarze, trenerzy i działacze, robią z nich kaleki "na papierze,  niezdolne do zdrowego funkcjonowania w społeczeństwie?
Czy tak ma wyglądać sport? Jedno wiem na pewno, ASTMĘ może za symulować każdy, ale nie każdy może po niej uprawiać wyczynowo sport!!!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz